Dostumsun Dost
Dost kalbi bu! incitir misin?
İncitmessin, biliyorum;
Dostsun çünkü, sonuna kadar...
Sevebiliyorsun, insansın çünkü...
Saygı var, birde o sevgi...
Hani hiç bitmeyecek, ama
Sınırını aşmayan ve azalmayan
İşte böyle bir sevgi...
Biz dostuz, be DOST...
Gerçek dostluk, bitmeyen dostluk,
Bizim dostluğumuz, yarın değil,
Mezarda biter be DOST.
Biliyorum üzülürsün;
Deli kız ben üzülmem mi!
Ama isyan yok...
Gözyaşlarımız toprağa girmeyecek,
Biz girsek bile...
Ondan bile mutluluk ve sevinç,
Birde dersimizi çıkaracağız.
İşte bunları yapacağız,
Çünkü; biz dostuz be DOST...
Biliyorum bunları düşünürken,
Yine hüzünlendin, süzüldün.
Ama bir söz verdik...
Haatırladaın değil mi? ü
BU HAYATTA, kötülüğe iylikle,
Yalanlara gerçeklerle,
Saygısızlığa saygıyla,
Yanlışlara doğrularla,
Servgisizliğe sevgi ile,
DOĞMAMIZA ÖLÜMLE KARŞILIK VERECEĞİZ...
Biliyorsun, öğrensinler...
Sen dostumsun be DOST...